Meester Frank Visser: 'Wanprestatie'

Televisiepersoonlijkheid mr. Frank Visser (72) geeft elke maand een kijkje in de keuken van de rechtspraak.

Er zou een aanbouw worden geplaatst op de begane grond, waardoor ze een echte woonkeuken zouden krijgen. In het contract stond dat het werk naar verwachting voor de zomer zou worden opgeleverd, als het weer niet tegenwerkte.

‘Ja, ja, dat zal wel’, hoor ik u denken.

En inderdaad, het werk vlotte voor geen ­meter. De familie Gersens zat al die tijd in de rommel en ging steeds vaker klagen. Dat hielp niet echt. Inmiddels was het half augustus.

Via WhatsApp liet de familie weten dat ze hier geen genoegen mee nam. Als de aannemer nu geen haast ging maken, wilden ze liever een andere in de arm ­nemen. Aannemer Veenman hield zich Oost-Indisch doof, waarop de heer Gersens per aangetekende brief liet weten dat hij het contract ontbond wegens wan­prestatie aan de kant van Veenman. Nu liet deze laatste wel van zich horen, via zijn advocaat. Die meldde dat Veenman het werk alsnog wilde afmaken. Of niet, maar dan moest de familie Gersens wel het al verrichte werk betalen plus een flinke schadevergoeding. Dat was Gersens niet van plan. Veenman had zijn kans gehad, hij mocht niet meer komen.

Zelfs het dak zat er nog niet op, alleen een lekkend afdekzeil

De zaak kwam bij de rechtbank. Nu zou je denken dat dit een gelopen race was voor Gersens. Ik bedoel, de aannemer had er onbetwist een potje van gemaakt. Het was inmiddels januari en de uitbouw was nog helemaal niet klaar. Zelfs het dak zat er nog niet op, alleen een lekkend afdekzeil.

Helaas voor Gersens liggen zaken als deze juridisch niet zo eenvoudig. Een ­juridisch-technisch verhaal, maar waar het op neerkomt is het volgende: voordat je een contract mag ontbinden wegens wanprestatie moet de tegenpartij formeel in verzuim zijn. Dat betekent in een geval als dit dat de tegenpartij niet heeft voldaan aan een schriftelijke aanmaning om daarin precies omschreven werkzaamheden voor een betaalde datum te voltooien. De bedoeling van de wet is hiermee te voorkomen dat er enig misverstand kan ontstaan over wat er moet gebeuren en wanneer.

En daar schortte het in deze zaak aan, volgens de rechter. Natuurlijk had Veenman wel begrepen dat de klant boos was over de vertraging, maar via zijn ­advocaat liet hij weten nooit te hebben ­gehoord wanneer het werk dan wel klaar moest zijn. Dan had hij er haast achter gezet! Dat ietwat chicaneuze verweer werd gehonoreerd. Veenman mocht het werk alsnog afmaken.

Of dat ook is ­gebeurd, zou ik niet weten. Ik heb er een hard hoofd in. Misschien weer een ­procedure?

Moraal van het verhaal: klagen is onvoldoende om een contract te mogen ontbinden. Een voorafgaande schriftelijke aanmaning is – hier niet ter zake doende uitzonderingen daargelaten – daarvoor essentieel.