Ik had een liedje in mijn hoofd, een Duits liedje over de Jugendzeit die nooit meer terugkomt. Midden in het refrein hield ik op met zingen. Ik was het niet eens met de tekst. De jeugd gaat inderdaad voorbij, maar sommige dingen uit die tijd blijven altijd bestaan.
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Jonge mensen die bij hun ouders op bezoek gaan, kunnen zich ineens weer gedragen zoals vroeger in het gezin. Oude mensen hebben geen ouders meer, maar soms wel broers en zussen. Tussen hen blijft vaak de oude hiërarchie hangen.
Ik heb een nicht die de jongste is van vijf. Zij is al bijna 70 maar ze voelt zich nog altijd de jongste. Ze heeft iets joligs, een onbekommerde houding, alsof ze erop rekent dat oudere broers en zussen wel voor haar zullen zorgen. Dat hebben meer jongste kinderen.
Oudste kinderen uit een gezin kun je soms ook herkennen. Ze hebben in hun jeugd zo vaak te horen gekregen dat zij verstandig en de wijste moeten zijn, dat ze die last hun leven lang meedragen.
Zolang er geen ruzie in de familie is, geeft het niet welke bagage je overhoudt aan de jeugd. Maar als broers en zussen wel met elkaar in conflict komen, is het meteen ingewikkeld.
Een vriendin van mij heeft een zus die twaalf jaar ouder is dan zijzelf. Het was een groot katholiek gezin met negen kinderen, van wie de jongens door moch-ten leren en de meisjes na de ULO thuis moes-ten komen om het huishouden te doen. De oudste meisjes deden wat er verwacht werd, al had-den ze ook graag wat anders gedaan, maar mijn vriendin, de een na jongste, vertikte het. Ze werd verpleegkundige. De ruzie waar mijn vriendin in is beland met haar zus gaat over iets onnozels, een opmerking over de opvoeding van kinderen. Het zou geen probleem moeten zijn, dan zien die twee elkaar maar niet, maar ze wonen bij elkaar in de buurt. Op een verjaardag vielen plotseling harde woorden, die zo’n diepe krater sloegen dat ze geen van beiden meer naar de supermarkt om de hoek willen, uit angst elkaar tegen te komen.
De zussen denken allebei dat de ander zich heeft misdragen en dat ze het maar eens moeten uitpraten. Geen bodemprocedure, maar een beschaafd gesprek zodat ze niet meer naar een ander dorp hoeven voor de boodschappen.
Ik denk dat het niet zo makkelijk gaat lukken. Geen van beiden zijn ze zich bewust van de diepe wortels van de onmin en er bestaat vooralsnog geen relatietherapie voor bejaarde zussen.
Maar ik vermoed dat er heel wat oude narigheid zal moeten worden opgediept om dit conflict de wereld uit te helpen. Ging de jeugd maar voorbij.
Yvonne Kroonenberg (72) is schrijver en psycholoog. Ze schrijft maandelijks in Plus over relaties in brede zin.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Reactie toevoegen
Reacties
Yvonne Kroonenberg zou ik best als zus willen want die heb ik niet.
Maar ik heb wel lieve broers hoor.
Mirjam Halsema