Verpleeghuisarts: ‘Ik zie veel verdriet en boosheid bij onze bewoners.’

Getty Images

Nederland is in de greep van corona. De meeste mensen blijven zoveel mogelijk thuis, terwijl zorgverleners opboksen tegen de heftige gevolgen van het virus en daarbij alles op alles zetten. Anneke van Strien is specialist ouderengeneeskunde bij Saffier in Den Haag. Zij ziet hoeveel last de bewoners van verpleeghuizen hebben van het bezoekverbod.

Anneke van Strien: ‘Het bezoekverbod is ons grootste probleem, dat zorgt voor veel verdriet en boosheid bij onze bewoners. En onze medewerkers zijn soms bang voor besmetting. Zo denken mensen met dementie er echt niet aan om in hun elleboog te hoesten. Dat is pittig, ook al draag je beschermende kleding.

‘In het begin maakte ik me weinig zorgen, maar toen eenmaal duidelijk werd hoe groot de impact van het virus kan zijn... Ik ben 58, ik heb lichte diabetes – ik moet het niet krijgen! Bovendien ben ik voor mijn familie een verhoogd risico. Andersom willen mijn kinderen van 18, 19 en 20 jaar mij absoluut niet besmetten, want “mam, jij moet het niet naar die oude mensen brengen”.

‘Als ik vrij ben, maak ik weleens een fietstocht om mijn hoofd leeg te maken. Want mijn werk is drukker geworden. Naast de normale bereikbaarheidsdiensten draaien de specialisten ouderengeneeskunde ook coronadiensten, voor medewerkers met specifieke vragen. Door onrust bij hen weg te nemen, kunnen ze op een prettigere en betere manier hun werk doen.

‘Mijn contact met patiënten is echt veranderd. Ik geef geen hand meer, maar maak een kleine buiging met de handen tegen elkaar gedrukt. Bij lichamelijk onderzoek werk ik geen standaardlijstje meer af, maar kijk ik veel preciezer wat voor een specifieke patiënt nodig is.

‘Als patiënten terminaal ziek worden, mogen familieleden afscheid komen nemen. Ze mogen ook waken als ze willen, en krijgen een mondmasker en handschoenen. Ik kan het voor mijn beroepseer niet verantwoorden als afscheid nemen niet zou kunnen, en gelukkig vindt mijn organisatie dat ook.