Vrouwen die hun borsten te zwaar of te groot vinden, kunnen last van rug, nek of schouders krijgen. Zij kunnen hun borsten laten verkleinen.
De borsten van een vrouw bestaan voornamelijk uit vetweefsel en borstklieren. De borstklieren voeren vocht af in de melkgangen, die een verbinding vormen tussen de klieren en de tepel. De tepel wordt omcirkeld door een gepigmenteerde ring, de tepelhof of areola.
Een vrouw kan haar borsten chirurgisch laten verkleinen. Daar kunnen meerdere redenen voor zijn. Bijvoorbeeld zware, verzakkende borsten met laag gelegen tepels, borsten die in verhouding tot haar lichaam te groot zijn, pijn in de rug, nek en/of schouders als gevolg van het gewicht van haar borsten, chronische huidirritatie onder de borsten, insnoeringen in de schouders door de bandjes van de beha, of als de ene borst zichtbaar groter is dan de andere.
Bij de meest toegepaste methode voor borstverkleining worden meerdere operatieve insnijdingen (incisies) gemaakt. De eerste incisie wordt boven en rondom de tepelhof gemaakt. Daarna volgen incisies onder en aan weerszijden van de tepelhof, en langs de plooi onder de borst. Door deze incisies kunnen overtollige huid en vetweefsel worden verwijderd.
Vervolgens wordt de tepelhof kleiner gemaakt en verplaatst, zodat de tepel hoger komt te staan. Meestal blijft de hechting tussen de tepel en de onderliggende weefsels hierbij ongemoeid. Ten slotte wordt de huidwond in het onderste deel van de borst gesloten en onder de tepelhof gehecht. Daarmee krijgt de borst zijn nieuwe vorm.
In het begin is de operatieplek gekneusd en gezwollen, later vervaagt de incisiewond en krijgen de borsten een meer natuurlijke vorm. Borstverkleining betekent voor veel vrouwen een aanzienlijke vermindering van het geleden ongemak. Ook kunnen zij zich meer gevarieerd kleden en kunnen zij aan meer sportieve activiteiten deelnemen. Deze operatie kan verschillende complicaties met zich meebrengen, die vóór de operatie met de dokter moeten worden besproken.
