Getty Images
Voedsel en vloeistof reizen van de mond naar de maag via een gespierde buis, de slokdarm. Wanneer de cellen van de slokdarm zich ongecontroleerd beginnen te delen, spreken we van slokdarmkanker. Er bestaan twee soorten slokdarmkanker: plaveiselcelkanker en adenocarcinoom.
Voedsel en vloeistof reizen van de mond naar de maag via een gespierde buis, de slokdarm. Wanneer de cellen van de slokdarm zich ongecontroleerd beginnen te delen, spreken we van slokdarmkanker. Er bestaan twee soorten slokdarmkanker: plaveiselcelkanker en adenocarcinoom.
De binnenzijde van de slokdarm is bekleed met platte, dunne cellen, de plaveiselcellen. Plaveiselcelkanker ontstaat in het bovenste en middelste deel van de slokdarm.
Behalve plaveiselcellen bevat de slokdarm kliercellen. De kliercellen scheiden slijm en ander vocht af dat de spijsvertering bevordert. Als maagzuren omhoog komen tot in het onderste deel van de slokdarm, kunnen de kliercellen geïrriteerd raken, waardoor ze beginnen te veranderen. Deze veranderingen kunnen leiden tot kanker van de kliercellen, het zogenaamde adenocarcinoom.
Symptomen van slokdarmkanker zijn onder meer moeite met slikken, aanzienlijk gewichtsverlies, keelpijn, rugpijn of pijn achter het borstbeen, braken of heesheid. Slokdarmkanker kan uitzaaien (metastaseren) naar andere organen in het lichaam.
Chirurgie is de meest voorkomende behandeling voor beide vormen van slokdarmkanker. Ook bestraling en chemotherapie worden gebruikt. Nieuwe vormen van behandeling, zoals lasertherapie en fotodynamische therapie kunnen worden toegepast om de symptomen te verlichten.
