Mijn vrouw is een aantal jaar geleden overleden en we hadden geen testament. Mijn kinderen en ik waren de erfgenamen en ik mocht over alles blijven beschikken. Nu gaat mijn dochter scheiden en beweert haar “bijna ex” dat hij recht heeft op de helft van haar erfdeel. Dat kan toch niet zo maar. Zij zal dat pas uitgekeerd krijgen als ik ben komen te overlijden. Bovendien is er misschien wel niets meer over op dat moment.
Omdat uw vrouw geen testament had, geldt het wettelijk erfrecht. Hierdoor heeft u (als langstlevende) inderdaad de beschikking over de hele nalatenschap verkregen. De kinderen krijgen hun erfdeel in de vorm van een vordering op de erfenis. Deze vordering is echter pas opeisbaar bij uw overlijden.
Ik begrijp van u dat uw dochter in gemeenschap van goederen is getrouwd. Omdat haar erfdeel niet onder uitsluiting is verkregen, valt de vordering in de huwelijksgemeenschap en moet deze vordering (aanspraak op mogelijk geld in de toekomst) meegenomen worden in de verdeling van het vermogen.
Beiden krijgen in principe de helft van deze (nog) niet opeisbare vordering toebedeeld. Op het moment dat u als langstlevende ouder overlijdt – en dus ná de echtscheiding – verdelen uw dochter en haar ex-echtgenoot de waarde van de aanspraak bij helfte. Als u alles tijdens uw leven heeft opgebruikt dan valt er op dat moment dus niets meer te verdelen.
Het is ook mogelijk dat uw dochter en uw aanstaande ex-schoonzoon met de echtscheiding liever alles volledig geregeld willen hebben, waardoor ze – in elk geval op financieel gebied - in de toekomst niets meer met elkaar te maken hoeven te hebben. Zij zouden dan in onderling overleg een bepaalde waarde kunnen toekennen aan de vordering (aanspraak) en deze direct verdelen. Dit moet wel duidelijk in het convenant worden opgenomen met daarin onder meer de bepaling dat zij na ondertekening over een weer niets meer van elkaar te vorderen hebben.
N.B. Dit alles had voorkomen kunnen worden door in een testament een uitsluitingsclausule op te nemen. Bovendien geldt voor huwelijken vanaf 1 januari 2018 dat erfenissen (zonder nadere afspraken tussen de echtgenoten) niet in de gemeenschap van goederen vallen.
