Vorige week werd ik gebeten door een loslopende hond. Ik kreeg op de spoedpost een tetanusprik en antibiotica. Thuis vroeg ik me af: hoe zit het met hondsdolheid?
Joris Bartstra, journalist met artsendiploma:
Bij een beet van dier of mens krijg je een wond waar bacteriën zijn ingeponst, ook is het vlees eromheen vaak vermorzeld waardoor de aan- en afvoer van bloed en lymfe niet goed meer gaan. Zo kan gemakkelijk een infectie ontstaan. De tetanusbacterie doet het in die omstandigheden goed: hij gebruikt geen zuurstof en gedijt daardoor prima in ‘afgestorven’ vlees. Hij maakt een zenuwgif waardoor de beruchte spierkrampen ontstaan.
Virus
Hondsdolheid (rabiës) wordt veroorzaakt door een virus dat een hersenontsteking veroorzaakt met de meest rare symptomen zoals koorts, misselijkheid en braken, verlamming, angst, slapeloosheid, prikkelbaarheid en agressie. Het bekende ‘angst voor water’ komt doordat bij contact met water de spieren in de keel van het dier spastisch en pijnlijk samentrekken. Dolle honden gaan daardoor schuimbekken en dat speeksel zit vol met virus, waardoor het virus de kans om overgedragen te worden enorm vergroot. Er bestaan antistoffen en een vaccin tegen rabiës, die moet je nemen als je contact hebt gehad met een verdacht beest. Als je symptomen krijgt ben je te laat: dan wacht je vrijwel gegarandeerd een heel naar einde. Het goede nieuws: de afgelopen halve eeuw zijn er maar een handvol Nederlanders besmet geraakt met rabiës, en altijd in het buitenland. In Nederland zijn er geen besmette dieren. Op vakantie in verre landen is het aaien van dieren gevaarlijker. Jaarlijks sterven wereldwijd nog steeds zo’n 50.000 mensen aan rabiës. Contact met vleermuizen is de meest voorkomende oorzaak, en dan hoeft het dier niet eens te bijten.
Wilt u ook een vraag stellen aan dokter Joris Bartstra?
Stel hier uw vraag. Vergeet niet uw naam, leeftijd en geslacht te vermelden. Als uw vraag ook voor anderen interessant is, zal Joris deze beantwoorden en publiceren in het tijdschrift Plus Magazine.
