Een verdwenen beroep: de schooltandarts. Een of twee keer per jaar parkeerde het busje van de tandarts op het schoolplein en dan was de hele school de pineut. Met lood in je schoenen ging je erheen. Gaatjes werden nog zonder verdoving gevuld en kiezen zonder pardon getrokken. Pas toen de gezondheidszorg verbeterde, verdween de schooltandarts van het toneel. Dit herinneren Pluslezers zich nog van de schooltandarts.
Het busje
1. "Het busje kwam twee keer. De eerste keer was niet zo erg, dan moest iedereen mee en werd er alleen gekeken of je wel of niet iets had. De tweede keer was vreselijk, want als je naam dan omgeroepen werd, wist je zeker dat er geboord zou gaan worden..." (Danyell Onbehauen-Frigge)
2. "Vreselijk...ik hoor nog de deur van het Volkswagen busje dicht knallen...alsof je in de gevangenis belandde!" (Els Bil)
3. "Ik verstopte mij op de toilet en kwam pas tevoorschijn als de bel ging en de school uit was." (Dienie Harmelink)
4. "Blij als de schooltandartsbus weg was bij de meisjesschool op weg naar de jongensschool. Konden we weer opgelucht adem halen." (Ellen Caris)
De zenuwen
5. "Wanneer die bus het schoolplein op kwam, voelde je een tsunami aan stress en zenuwen door de school gaan. Het was meer stemmingmakerij van klasgenoten waardoor je doodsbang was die bus in te stappen. 'Heb je een wiebeltand? Zou hem er zelf maar uittrekken, want anders doet hij dat met een hele dikke tang'." (Janita Lanenga)
6. "Ik ben nu 69 jaar en voel me nog steeds als toen. Wachtend tot je werd geroepen, met zweet in de handen en een steen in mijn maag. Op dat moment ben ik weer kind." (Mieke Klein Entink)
7. "Het hele alfabet kende ik uit mijn hoofd. Zodra ze richting de R kwamen kon ik niet meer leren." (Chiquita Rozema)
Foto: isgeschiedenis.nl
De pijn!
8. "Ik vertikte het om mijn mond open te doen. En wat deed de tandarts toen? Hij pakte een houten pollepel, deed die in mijn mond en draaide hem om. Met als gevolg een grote scheur in mijn lip en mondhoek. Het moest zelfs gehecht worden." (Joke Borst van Aken)
9. "Boren en vullen zonder verdoving." (Karen Cox-Dames)
10. "Hij peuterde de vullingen eruit die door een echte tandarts waren geplaatst. Toen hoefde ik gelukkig niet meer." (Mattie Nannings)
11. "Als 6-jarige mijn eerste vulling zonder verdoving. Bovendien kwamen ze altijd in de week dat ik jarig was. Durfde geen zoetigheid te trakteren voor het geval de deur openging en de namen werden voorgelezen die mee moesten komen." (Angela van Elk)
12. "Als je de mond niet ver genoeg opende volgde de klem. Dan zat er altijd wel een stukje van je wang ertussen." (Gerda Bruintjes de Vries)
13. "Volgens mij had hij de naam 'berenbijter'." (Flora Verschoor)
Levenlang trauma
14. "Mijn leven panisch gebleven voor de tandarts. Ik droom er nog wel eens over. Je zag die bus aankomen (zo’n grote Amerikaanse) en dan werden die zwarte slangen uitgerold. Paniek!"(Willem van Dijk)
15. "Trauma voor het leven. Geen enkel vriendelijk woord, met twee andere kinderen naast de stoel zitten tot je aan de beurt was. 'Ontsnapte' kinderen op het schoolplein. Groot verdriet en onbegrip. Nooit meer goedgekomen." (Annemieke Bruins)
