Unieke natuurgebieden, prachtige historische dorpjes en bovenal een van de zonnigste regio’s in Europa: de Algarve in Zuid-Portugal is het hele jaar door een aantrekkelijke vakantiebestemming, ontdekte journaliste Wilke Martens.
De visser staat op een gevaarlijke plek: de punt van een rots. De wind buldert woest om hem heen, maar het lijkt hem niet te deren. Tientallen meters beneden hem slaan de golven tegen de rotswand. Zijn vislijn – die zich maar net aftekent tegen de heldere lucht – duikt de onstuimige zee in. Ergens tussen de schuimkoppen moet zijn dobber drijven. Dan buigt zijn hengel diep door, de visser kijkt op. Maar zijn lijn breekt.
De kapitein komt de hut uit van de boot waarop ik meevaar en steekt verontschuldigend zijn hand op naar de visser. Onze boot blijkt dwars door zijn lijn gevaren. De visser haalt zijn schouders op; het zal wel niet de eerste keer zijn dat hem dit overkomt.
We varen op de Cape Cruiser langs de fascinerende kust van Sagres. Dit is het meest zuidwestelijke puntje van Portugal en van het Europese vasteland. Onze begeleidster Dália vertelt: “Het is levensgevaarlijk, maar zo dicht bij de rotsen leven kostbare vissoorten zoals zeebaars of tarbot. Daarom nemen de vissers zo’n groot risico, zelfs al komt er weleens een om het leven.”
Olijven oogsten
Hoe wild het water kan zijn, blijkt als we om het hoekje van Kaap Sint-Vincent varen en worden overgeleverd aan de nukken van de Atlantische Oceaan. Hevig deinen
we op de hoge golven, die beurtelings de horizon doen verdwijnen. Zolang de vuurtoren op de kaap maar te zien is, denk ik, zijn we vast veilig.
Veel Nederlanders reizen naar dit meest zuidelijke deel van Portugal voor een golf- of strandvakantie, maar de Algarve heeft juist ook prachtige en gevarieerde natuur.
Ik ervaar het zelf met een fietstochtje over een stuk van de Ecovia do Algarve, een tweehonderd kilometer lange route langs de kust. Onderweg passeert hij het natuurgebied Ria Formosa. De talloze eilandjes in de riviermonding, waar zoet en zout water samenkomen, bezitten een uniek ecosysteem. Het drasland wordt afgewisseld met door mensen aangelegde zoutbekkens en, verder landinwaarts, olijfboomgaarden. Maria Conçeiçao en haar familie zijn druk bezig de olijven handmatig te oogsten. Trots laat ze een handjevol zien. “Ze zijn nu nog niet lekker hoor”, waarschuwt Maria als ik een olijf wil proeven, niet wetend dat een olijf eerst in pekelwater wordt geweekt voordat hij eetbaar is.
Vuurwater
Tijdens een wandeling over het rotsplateau Rocha da Pena proef ik rechtstreeks van de struik een andere lokale trots. Het is een oranjerode bes: de ‘medronho’ ofwel de vrucht van de zogenaamde aardbeiboom. Hiervan wordt ‘aguardente de medronhos’ gemaakt. Lang duurt het niet voordat ik kennismaak met dit roemruchte vuurwater, want na de lunch in het traditionele restaurant Rosmaninho in Sarnadas komt een fles op tafel. Mevrouw Martins Correia staat in de keuken heerlijke gerechten te bereiden, die haar zoon vrolijk serveert. Ibericovarken met zoete aardappel en kweepeer uit de oven staan vandaag op het menu. De kweepeer blijkt het seizoensfruit, want als toetje volgt een heerlijke kweepeertaart met meringue. Espresso met een glaasje medronho blijkt perfect om bij te komen van de wandeling.
Gepofte kastanjes
Een vreemd geklepper klinkt door de straten van de oude vestingstad Silves. Ik kijk om me heen en volg het geluid omhoog naar de daken, waar een ooievaar klepperend zijn partner op het nest begroet. Pas dan zie ik dat de dakgoten vol zitten met ooievaars. Wat een fraai gezicht! De souvenirwinkels en terrassen aan de Rua 5 de Outubro zijn buiten het toeristenseizoen vrijwel uitgestorven, maar toch staan verderop in de straat twee vrolijke mannen achter hun kastanjekraam druk te poffen. Ik bestel een portie kastanjes, die wordt geserveerd in een zakje dat van een vel uit een oud tijdschrift is gemaakt. Vermoedelijk staan de heren hier al decennialang, maar toch hebben ze een onvergetelijke glimlach op hun gezicht. Eenzelfde soort glimlach houd ik aan mijn verblijf in de Algarve over.
Algarve Praktisch
- De Algarve is goed voor gemiddeld 3000 zonuren per jaar; alleen Cyprus scoort wat dat betreft hoger in Europa. De gemiddelde dagtemperatuur ligt in de wintermaanden rond de 16 graden, in de zomer rond de 27 graden.
- Onder meer Transavia vliegt naar Faro, zowel vanaf Schiphol als vanaf de kleinere luchthavens Eindhoven, Rotterdam en Groningen. De vlucht duurt drie uur.
- Meer informatie over de Algarve is te vinden op www.visitalgarve.pt en over Portugal op www.visitportugal.com/nl.
Wandelen in de Algarve
Wandelaars kunnen de Algarve te voet verkennen via de Via Algarviana, de driehonderd kilometer lange wandelroute door het zuiden van Portugal. Hij loopt van de grens met Spanje helemaal naar het meest zuidwestelijke puntje van het Europese vasteland: Kaap Sint-Vincent. Op www.viaalgarviana.org staat veel informatie en kun je een routegids en kaarten bestellen.
