Else-Marie van den Eerenbeemt (64) is familietherapeute en heeft verschillende boeken geschreven over familiebanden. Deze maand: 'Dat mijn man ziek is, willen we tot de jaarwisseling verzwijgen'.
Mijn man had al een paar maanden last van steeds terugkerende hoofdpijn. Hij is onderzocht en we hebben nu te horen gekregen dat hij een hersentumor heeft en niet te opereren is. Onze wereld is ingestort. Hij staat op het punt met pensioen te gaan en we hadden ons de toekomst zo heel anders voorgesteld. Een ellendige samenloop van omstandigheden is dat onze dochter (30) over zes weken gaat trouwen. Ze droomt ervan hoe perfect de grote dag zal zijn en is er al een jaar mee bezig. Het huwelijk zal worden ingezegend in de kerk, we gaan in koetsjes naar het stadhuis en ze gaan een prachtige huwelijksreis maken. Mijn man en ik hebben besloten die droom intact te houden en pas na de bruiloft te vertellen dat hij ziek is. Maar ik twijfel. Doen we er écht goed aan? Wat ook meespeelt: het is de eerste en waarschijnlijk ook de enige bruiloft in ons gezin. Onze zoon is homoseksueel en heeft een schat van een vriend, maar over trouwen denken beide jongens niet.
Else-Marie geeft advies
Het moet voor u en uw man vreselijk moeilijk zijn om dit te verwerken. Uw hele leven komt in een ander daglicht en perspectief te staan. En ook voor kinderen is het een onvoorstelbare klap als er iets met één van de ouders is. Uit uw brief maak ik op dat u een hechte en stevige familie bent. De geaardheid van uw zoon is geen probleem en u waardeert zijn partner. U kunt veel met elkaar dragen. Natuurlijk zal het nieuws beslist keihard aankomen bij uw dochter, zeker zo kort voor haar bruiloft. Toch wil ik u met klem adviseren om wél open kaart te spelen en haar te vertellen wat er aan de hand is.
Het medisch verloop van de ziekte van uw man is onzeker. Stel dat er de komende weken al wat misgaat? Dan zal uw dochter zich buitengesloten voelen en komt de klap nog veel harder aan. Bovendien: u kunt op de bruiloft toch niet gaan veinzen dat er niets aan de hand is? Dat moet u echt niet willen. En zou u uw zoon dan wél willen inlichten? Dan moet hij ook nog gaan liegen tegen z’n zus. Geloof me, dat mag u niet van hem verlangen.
En wanneer zou u het dan wél vertellen? Na de bruiloft gaan ze op huwelijksreis. Dat wilt u ook niet verpesten. Daarna komen de foto’s en geweldige verhalen. Ik denk dat uw dochter zich behoorlijk bedrogen voelt tegen de tijd dat u eindelijk besloten hebt haar het slechte nieuws te vertellen. U speelt dan al wekenlang mooi weer en ontneemt haar daarmee de mogelijkheid om samen met haar ouders en broer dit verdriet te delen en te verwerken. Los daarvan: grote kans dat ze toch wel merkt dat er iets speelt. Ze zal niet begrijpen wat er met haar ouders aan de hand is. En juist door uw schimmenspel komt de bruiloft met terugwerkende kracht alsnog in het teken van de ziekte van uw man te staan – maar meer beladen dan wanneer u vanaf het begin eerlijk bent.
Mijn idee is dat de bruiloft volgens plan moet doorgaan. Wie weet kan uw man nog optimaal aanwezig zijn. Natuurlijk moet er gekeken worden wat hij nog aankan. Misschien is hij er op de receptie niet bij. Of speecht hij bij de lunch en niet bij het diner. Ook met de gasten op de bruiloft zou ik geen verstoppertje spelen. U hoeft het echt niet aan de grote klok te hangen, maar zwijgen zou ik beslist niet doen. Het is onvermijdelijk dat de bruiloft ook in het teken komt te staan van de kwetsbaarheid van uw man. Maar juist daardoor is alles wat een liefdevolle en kostbare herinnering zal geven, goud waard.
Oproep
Wilt u ook advies van Else-Marie over een familiekwestie? Stuur uw brief naar de redactie van Plus Magazine, o.v.v. ‘Else-Marie’, Postbus 44, 3740 AA Baarn! U kunt uw verhaal ook insturen via de email.
Uw brief kan, als u dat wilt, anoniem worden geplaatst (vermeld wel altijd uw naam en adres).
Lees ook oudere afleveringen van Lief en Leed in de familie:
- Plus Magazine
