Verstand op nul want denken maakt dik
Het brein draait op een kleine voorraad suiker in het bloed. Bij intensief denkwerk is die voorraad snel op en krijg je trek. Je eet iets meer dan je verbruikt en... juist!
Bij overgewicht zijn er steevast twee hoofdverdachten: een te grote energieopname door te veel eten en een te laag energieverbruik door te weinig beweging. Maar er zijn nog andere spelers in het veld. Zo is gebleken dat stevig denkwerk van invloed is op onze energiehuishouding.
Hersenen draaien op suiker
Onze spieren draaien bij intensief bewegen bijna volledig op vet. Maar de hersenen doen tijdens hun dagelijkse bezigheden uitsluitend een beroep op bloedsuiker (glucose). Die suikerhonger van de hersenen stuit op belangrijke beperkingen. De suikervoorraad bedraagt bij de gemiddelde mens ongeveer 400 gram en bevat slechts een 1600 kcal. Daar kom je normaal gesproken vlot de dag mee door, maar bij hevig denkwerk ben je sneller door de voorraad heen. Dan schakelt de hersenactiviteit naar een lager niveau.
Meer hersenwerk: meer eten
Volgens de Canadese onderzoekers Angelo Tremblay en Jean-PhVerstand op nul want denken maakt dikilippe Chaput speelt die suikerafhankelijkheid van de hersenen mede een rol bij de wereldwijde toename van overgewicht. Toegegeven, mentaal werk heeft slechts een heel klein effect op het totale energieverbruik van het lichaam: ongeveer 4 kcal per uur meer dan in rust. Maar een periode van intens hersenwerk leidt tot een meetbare daling van de suikerspiegel in het bloed. Die dalende suikerspiegel voel je ook. Je bent lomer en trager. Het lichaam heeft behoefte aan aanvoer van extra suiker, aan voedsel dus.
Onderzoekers stelden al eerder vast dat mensen in tijden van grote mentale stress meer eten, maar ze waren niet dieper ingegaan op de mogelijke gevolgen voor het gewicht. Tremblay en Chaput deden dat wel. Ze onderwierpen proefpersonen aan tests met een verschillende mentale belasting en controleerden daarna hun energieopname. Toen bleek dat de proefpersonen bij zware mentale taken systematisch meer aten dan bij geen of licht hersenwerk. Het verschil bedroeg ongeveer 230 kcal.
Sluipende gewichtstoename
Veel is dat niet, maar daar knelt nu juist de schoen. Volgens Tremblay en Chaput geeft de computer meer mentale belasting en vraagt de groeiende complexiteit van de moderne maatschappij om een constante mentale alertheid. Onze hersenen draaien meer dan vroeger op hoge toeren en hun suikerhonger zet ons voortdurend aan om wat te eten, zelfs iets meer dan we verbruiken met al dat denkwerk. En die dagelijkse opstapeling van kleine extra hoeveelheden zorgt voor gewichtstoename. Stel dat je in de loop van het jaar gedurende 100 dagen door een grote mentale belasting telkens 230 kcal te veel eet, dan zul je aan het eind van dat jaar bijna 2,5 kilogram meer wegen.
