Toen ik 21 was, had ik het gevoel dat mijn leven al uitgestippeld was. Ik werkte op het notariskantoor van mijn vader. Niet om hem op te volgen, dat was voorbehouden aan mijn broer. Nee, ik was manusje van alles; ik zou toch kinderen krijgen, ik had al een verloofde. Zelf wist ik ook niet beter. Maar het huwelijk, en meer nog het moederschap, heeft mij nooit gepast.
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Suzanne (78): ‘Als ik nu jong was, zou ik nooit voor het moederschap kiezen’.
Mijn vriendinnen waren in de wolken met hun baby’s. Ook ik was blij toen ik zwanger raakte, maar toen mijn dochter er eenmaal was, vloog ik tegen de muren op. Echt, ik hield van haar en ik deed alles om zo goed mogelijk voor haar te zorgen. Maar ik vond het vreselijk om de hele dag met haar opgesloten te zijn. Toen ze 3 was, mocht ik haar steeds vaker bij mijn moeder brengen. Maar toen raakte ik opnieuw in verwachting. Ik wilde dat niet, maar mijn man wel. En achter zijn rug om de pil slikken, dat ging me te ver. Het werd een tweeling, twee jongetjes die met zes maanden geboren werden en lang zwak en ziekelijk bleven. Ik was eind 30 voor ik weer een beetje op adem kwam.
En pas toen ze het huis uit gingen, voelde ik me weer mezelf worden. Het zorgen, het regelen, het redderen, het altijd maar voor iedereen klaar staan: ik vond het zo zwaar. Pas toen ze weg waren en ik al mijn tijd in schilderen – altijd al een grote passie – kon steken,verdwenen mijn frustratie en voortdurende overspannenheid. Niet dat ik iemand ook maar iets van die negatieve emoties heb laten merken. Niet aan mijn man, niet aan familie. Ook niet aan vriendinnen, die over niets anders leken te kunnen praten dan hun kroost. Het voelde altijd zo fout, alsof er iets mis was met mij. Eigenlijk vond ik dat zelf ook; ik heb mezelf zo vaak veroordeeld.
Vijftien jaar geleden is mijn man overleden. Ik hield veel van hem, toch viel het me mee hoezeer ik hem miste. Het alleen wonen bleek me op het lijf geschreven. Toen ik op het pad van yoga, meditatie en zelfontwikkeling terechtkwam, begon ik te begrijpen waarom. Ik weet nu dat ik snel overprikkeld raak en veel tijd voor mezelf nodig heb. Ik vermoed dat ik een autis-tische stoornis heb, want zaken als structuur en voorspelbaarheid zijn heel erg belangrijk voor me. Alles waar in een gezinsleven natuurlijk geen sprake van is.
Ik ben er trots op dat ik ondanks alles met tevredenheid op mijn moederrol kan terugkijken. Ik heb het toch maar mooi gedaan en de band met mijn kinderen is goed. Ik zou ze alle drie voor geen goud ter wereld willen missen. En toch, als ik nu jong was, zou ik nooit voor het moederschap kiezen. Ik zou zelfs nooit meer gaan samenwonen. Het paste gewoon niet bij mij, het heeft zoveel druk op me gelegd. Ik ben blij dat jongeren van tegenwoordig bewustere keuzes kunnen maken op dit vlak. Ik vind het spijtig dat ik die kans niet heb gekregen.”
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
