Naast ons woont sinds twee jaar een oudere heer. We horen of zien hem zelden en weten niets van hem. Ik vermoed dat hij eenzaam is. Zal ik contact zoeken of dring ik me dan op?
Gewoon aanbellen
Ik vind niet dat u zich opdringt. Bel gewoon een keer aan om kennis te maken. En opper voorzichtig dat hij altijd welkom is voor een kopje koffie. Nee heb je, ja kun je krijgen. Misschien kunt u een leuk plantje meenemen en kijken hoe hij daarop reageert. Ik weet van mijn moeder van 86 dat eenzaamheid heel erg kan zijn. Vooral als je niet meer zo mobiel bent en er al heel veel mensen om je heen zijn weggevallen.
Rita Merkus, Heerenveen
Triest
Ik zou het zeker proberen. Wie weet hoe blij hij is dat er iemand naar hem omkijkt. Vroeger was het normaal dat mensen een beetje op elkaar letten en zo nodig iets voor een ander deden. Maar nu leven we in een samenleving waarin buren elkaar niet of nauwelijks kennen. Dat maakt dat er veel eenzaamheid is. Zó triest.
Femke van Bekum Smoezen
Probeer het gewoon!
Mijn vrouw is bijna tien jaar geleden overleden. Sindsdien hoor ik nergens meer bij. Het eerste wat ik merkte, was dat de buren met een grote boog om mij heen liepen. Dat gebeurde zo vaak, dat ik bijna mijn huis niet meer uit durfde. Op een gegeven moment ving ik geruchten op dat ik een soort kluizenaar zou zijn. Toen ben ik een keer op ze afgestapt met de vraag of ze een kop koffie bij me kwamen drinken. Ik heb nog nooit zo veel smoezen achter elkaar gehoord om niet op mijn uitnodiging in te gaan! Ze steken nu wel hun hand op als ik van het parkeerterrein afrijd, maar daar blijft het ook bij.
Pieter Vink, Appelscha
Betutteling
Aanbellen kan altijd, maar u kunt moeilijk aan de man vragen of hij eenzaam is. Hij kan dat als betutteling ervaren en dan gaat de deur snel weer dicht. Wat wel goed werkt, is om hulp vragen. Vraag iets dat iedereen kan of heeft. Neem bijvoorbeeld iets mee dat u niet zomaar open krijgt en vraag dan of hij u kan helpen. Begin een kletspraatje en als hij erop ingaat, weet u dat hij niet terugschrikt voor contact. De drempel is nu lager voor hem om eens naar u toe te komen, als hij daar zin in heeft. Groet hem in ieder geval altijd als u hem ziet, ook al kijkt hij u niet aan en zegt hij de eerste keren niets. Hou vol, hij zal u er dankbaar voor zijn.
Carola, Utrecht
Geen behoefte
Ik zou hem eens uitnodigen voor een kop koffie of thee. U merkt dan snel genoeg of hij daarop in wil gaan. Ik ben zo’n buurman, maar heb als autist weinig tot geen behoefte aan meer contact met de buren dan er nu is. We spreken elkaar soms op straat als het toevallig zo uitkomt en voor mijzelf is dat voldoende. Soms komen de buurjongens hun voetbal ophalen als die in de achtertuin is geland. Ik ben slecht ter been, dus dan laat ik ze gewoon zelf even doorlopen om hem op te vissen.
Steve Kroon, Hilversum
DENK MEE: IK ZIE MIJN VERLIEFDE ZUS AMPER NOG
Sinds mijn zus een vriend heeft, zie ik haar nauwelijks meer. Daarvóór gingen we vaak samen op vakantie of een dagje uit. Ik gun haar het geluk, maar ik mis haar. Moet ik loslaten of aan de bel trekken? Stuur uw reactie met uw volledige naam, leeftijd en woonplaats naar: redactie@plusmagazine.nl o.v.v. ‘Wat zal ik doen?’ Doe dit voor 30 november.
U las een gratis artikel uit Plus Magazine
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
