Mijn man overleed acht jaar geleden. Sinds drie jaar heb ik, vrouw van begin 60, een nieuwe vriend. Onze wederzijdse volwassen kinderen (2 dochters, 2 zonen) zijn blij voor ons, maar vinden het totaal niet nodig om elkaar te leren kennen. We zijn nooit met z’n allen samen, terwijl dat zo langzamerhand wel onze liefste wens is. Onze pogingen zijn tot nu toe allemaal gestrand op onwil van állemaal.
Nu gaat het goed
Zelf was ik ook zo’n dochter die weigerde de stiefkinderen van mijn moeder te leren kennen. Ik saboteerde iedere poging van haar kant om met ons een nieuw ‘gezin’ te vormen. Totdat ik na mijn scheiding zelf een nieuwe vriend met kinderen kreeg. Zij waren nog vrij jong, net als de mijne en zij mengden vrij gemakkelijk met elkaar. Pas toen gingen mijn ogen open: dit was dus waar mijn moeder zo naar verlangde. Nu komen we op hoogtijdagen allemaal bij elkaar. Dat gaat goed en iedereen is er blij mee.
Thea van Eck (45), Grave
Gezinnetje spelen
Mijn moeder haalde de 55 jaar niet en mijn vader was te jong om alleen te blijven. Dat vonden wij ook, en we vonden het fijn voor hem dat hij ten slotte een nieuwe vrouw vond, maar wij hadden geen behoefte om gezinnetje te spelen. Wat ik wil zeggen is: u kiest voor een nieuwe relatie, maar uw kinderen niet. Als de tijd daar is, komt het vanzelf. Staar u niet blind op wat u mist maar geniet van wat u hebt!
Naam en adres bij de redactie bekend.
Ermee leven
Familieleden zijn kostbaar. Ik zou willen dat ik er meer van had. Ik heb alleen mijn zoon en een ongetrouwde broer in Canada. Als ik uw dochter was, zou ik alles op alles zetten om een band met mijn nieuwe stiefbroers of -zusters te krijgen. Maar ja, uw kinderen en die van uw vriend zien het blijkbaar anders. Probeer er maar mee te leven. Misschien veranderen ze nog eens van mening.
Evelien de Man (58), Den Haag
Goede toon gevonden?
U vertelt er niet bij welke pogingen u hebt gedaan. Heeft u hen uitgenodigd bij u thuis? Misschien is dat te emotioneel en zouden ze een wandeling, of een borrel op neutraal terrein, wel aandurven. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom ze niet op uw verzoek ingaan. Het kan ook de toon zijn waarop u hen probeert over te halen. Volwassen kinderen voelen zich al snel geclaimd. Probeer hoe dan ook geen dwang op ze uit te oefenen. Uw geluk is toch niet van de kinderen afhankelijk? Als het goed is, hebben u en uw vriend genoeg aan elkaar.
Ans van Nieuwkerk (77), Prinsenbeek
Wat vind u: Dochter wil roken niet verbieden
Ik (67) heb astma en kan niet in ruimtes zijn waar gerookt wordt. Toch weigert mijn dochter om de verjaardagsfeestjes in haar huis rookvrij te maken. Ze nodigt mijn vrouw en mij altijd uit, maar ze vindt niet dat ze de gasten kan verbieden om te roken. Daardoor kunnen wij nooit van de partij zijn. Wij moeten wijken voor vrienden die roken. Is dat normaal? Wat raadt u mij aan?
Hebt u een advies voor deze Pluslezer? Of wilt u zelf een probleem voorleggen? Stuur uw reactie met uw volledige naam, leeftijd en woonplaats vóór 1 januari 2018 naar: Redactie Plus Magazine, Postbus 44, 3740 AA Baarn (of naar redactie@plusmagazine.nl) o.v.v. ‘Roken op feestjes’ of ‘Wie weet raad’. Misschien staat uw brief dan binnenkort in deze rubriek.
