Hoe kort geleden was het nog maar, dat de meeste mensen weinig hadden en zuinig moesten leven. Sokken werden gestopt, ieder touwtje werd hergebruikt en kapot serviesgoed werd gelijmd.
Inmiddels is niet schaarste, maar overvloed het probleem. Vooral als je ouder wordt en een leven lang van alles bewaard hebt. Kasten en lades, zolders en kelders puilen uit met kleding, paperassen, foto’s, kinderspeelgoed, schoolschriften, ansichtkaarten en kerstkaarten van jaren geleden, snoertjes, tassen… Hoe meer spullen, hoe meer gedoe: spullen moet je opruimen, onderhouden en schoonmaken. En het is onveilig. Denk alleen maar aan de wankele stapels serviesgoed in propvolle keukenkastjes of de dozen en manden waar je makkelijk over struikelt.
Maar desondanks is weggooien lastig. James Wallman, auteur van het boek ‘Ontspullen’ legt uit hoe dat komt: “Spullen verbinden ons met anderen, met gebeurtenissen en met ons eigen verleden.” Dat verklaart waarom veel mensen het moeilijk vinden om iets weg te doen. Al zijn er wel manieren om het makkelijker te maken. Bijvoorbeeld door het stap voor stap te doen, foto’s te maken van dierbare objecten en in plaats van weg te gooien, dingen naar de kringloopwinkel te brengen.
