Toen ik twintig jaar geleden ging scheiden, kreeg ik van mijn ouders een voorschot op de erfenis van €20.000 zodat ik in mijn huis kon blijven wonen. We hebben dit keurig op papier gezet en samen ondertekend. Mijn twee broers waren ervan op de hoogte.
Mijn vader is acht jaar geleden overleden en vorige maand is ook mijn moeder gestorven. Zij had nog maar een zeer klein bedrag op de rekening staan, haar spaargeld is grotendeels op. Nu willen mijn broers het bedrag dat ik destijds ontving, van mij ook ontvangen. Maar hier had ik niet op gerekend. Ben ik verplicht dit bedrag aan mijn broers te betalen of hebben zij gewoon pech?
Marije de Rooij, namens Alles over Erven:
Ik neem aan dat het voorschot bedoeld was als schenking. Waarschijnlijk heeft u afgesproken dat deze schenking verrekend moest worden met de erfenis tegen de tijd dat uw ouders allebei overleden zouden zijn. In juridische termen heet dat ‘inbreng’. Zo kan een schenking die is gedaan als voorschot op de erfenis eerlijk verrekend worden met de andere kinderen. Als er genoeg was overgebleven, had dit prima gewerkt.
Maar nu de overblijvende nalatenschap niet voldoende blijkt te zijn, werkt de inbreng in principe beperkt: alleen ter grootte van uw erfdeel. Een rekenvoorbeeld: stel dat de nalatenschap van uw moeder €10.000 zou zijn, dan zou deze fictief €30.000 zijn (€10.000 + €20.000 inbreng). Er zijn drie kinderen. Ieders fictieve erfdeel is dan €10.000 (ieder kind krijgt een derde). Dat geld is er in dit voorbeeld niet. Uw broers krijgen dan ieder €5000. Uw deel wordt verrekend met de schenking. U krijgt dus niets, maar hoeft ook niets te betalen aan uw broers. Let op: als de nalatenschap lager is dan deze €10.000, is de legitieme portie van uw broers mogelijk geschonden.
Als uw broers daar een beroep op doen, kan het zijn dat u hen wél iets moet betalen. Was het geen schenking maar een lening, dan ligt het weer anders. Dit onderstreept het belang van zorgvuldige vastlegging van de bedoeling, én om een en ander up to date te houden.
