Meester Frank Visser: 'Verweer tegen een eenzijdig echtscheidingsverzoek is zinloos'

Frank Visser
Plus Magazine

Als een van de huwelijkspartners wil scheiden, dan gebeurt dat ook. Althans, dat blijkt in de praktijk. Als je echter de wet leest, geldt daarvoor wel een voorwaarde. Volgens artikel 1:151 van het Burgerlijk Wetboek wordt de echtscheiding op verzoek van slechts een van de echtgenoten alleen uitgesproken, als het huwelijk duurzaam is ontwricht. Maar wanneer is dat het ­geval?

Televisiepersoonlijkheid mr. Frank Visser (72) geeft elke maand een kijkje in de keuken van de rechtspraak.

Een huwelijk is volgens de rechtspraak duurzaam ontwricht als ‘de voortzetting van de samenleving ondraaglijk is geworden’. Bovendien mag er ‘geen uitzicht bestaan op herstel van behoorlijke echtelijke ­verhoudingen.’ Kortom, er lijkt ruimte voor discussie als de ander nog wel toekomst ziet in de relatie. Maar in de praktijk wordt een duurzame ontwrichting al aangenomen als een van de echtgenoten volhoudt echt niet meer met de ander te kunnen samen­leven. Ik ben nog nooit een zaak tegengekomen waarin de rechter anders besliste (“Nee mevrouw, uw verzoek is nogal onbezonnen. Probeer het nog een tijdje!”). Het idee! Nee, het voeren van verweer tegen een eenzijdig echtscheidingsverzoek is zinloos. Toch gebeurt dat geregeld. 

Zoals in een zaak uit Limburg, waar de vrouw het zat was om ‘als een slavin’ te worden behandeld door haar man. Zij wilde een eind maken aan het huwelijk dat door haar als een hel was ervaren. Hij zag dat heel anders. Van echt­scheiding kon geen sprake zijn. Als er al huwelijks­problemen ­waren, dan konden die worden opgelost. Dat verweer trof geen doel, dus de rechtbank sprak de echtscheiding uit. De man had het huis inmiddels moeten verlaten, maar kon zich nog altijd niet schikken in zijn lot. Hij begon zijn ex te stalken.

De vrouw was het zat om ‘als een slavin’ te worden behandeld

Bovendien ging hij in hoger beroep. Ja, dat kan ­allemaal, zelfs met een schreeuwend tekort aan rechters. Uiteraard ving hij ook bot bij het gerechtshof. Waar het in de kern op neerkomt, is dat vechtscheidingen nog altijd veel te veel worden gevoed door juridische proce­du­res. Maar die kunnen nooit een ­oplossing bieden voor het werkelijke probleem. En dat probleem is dat een vechtscheiding een enorme wissel trekt op de psychische gezondheid van alle betrokkenen, vooral van degene die zich verlaten weet. In plaats van dat probleem te juridiseren past eerder erkenning van deze emoties en passende hulpverlening. Behalve ongewenst is die juridisering ook gevaarlijk. 

Mannen (want daar hebben we het meestal over) die het niet kunnen verkroppen dat zij aan de kant worden gezet, kunnen erg gewelddadig worden. Het begint met stalken en loopt soms uit op moord en doodslag. Een zich voortslepende echtscheidings­procedure voedt die emoties alleen maar. Dat moeten we niet willen.Dus wetgever: zet gewoon in de wet hoe het is. Namelijk dat een huwelijk op ­gemotiveerd verzoek van een van de echtgenoten altijd wordt ontbonden. Wat kan daar op tegen zijn? Het aantal onbezonnen echtscheidingen zal er in elk geval niet door toenemen. 

Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.

Reactie toevoegen

Comment

  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.