De komende regering geeft 2,1 miljard euro extra uit aan de verpleeghuiszorg. Dat is goed nieuws, want daarmee kan méér personeel aangesteld worden. Maar helaas zijn die verpleegkundigen er niet. Wat nu? Het is tijd voor creatieve oplossingen, aldus Hugo Borst.
Er moet zo snel mogelijk een einde komen aan de onderbezetting in de verpleeghuizen. Iedereen is het daar ondertussen wel over eens. Op termijn moeten zo'n 70.000 vacatures worden vervuld, maar de mensen om in die vacatures te voorzien, zijn er niet. Er wordt hard aan gewerkt, dat wel. Zo komen er volgend jaar 32.000 extra opleidingsplaatsen bij. Een stap in de goede richting, maar het duurt nog jaren voordat die opleidingen kant-en-klare afgestudeerden afleveren. En dan is het nog maar de vraag, of deze verpleegkundigen voor de ouderenzorg kiezen. Wat te doen?
Hugo Borst
Het is tijd voor creatieve oplossingen, betoogt columnist Hugo Borst in het Algemeen Dagblad. Borst bewerkstelligde met zijn Manifest Scherp op Ouderenzorg vorig jaar veel veranderingen, met name in de politiek. Voor het eerst drong bij iedereen het besef door, dat er echt iets moest gebeuren in de verpleeghuizen. De stemming was optimistisch. Er moest iets veranderen, er ging iets veranderen. Dat het radarwerk nu weer tot stilstand komt, is onverteerbaar voor Borst. Nu doorpakken, is zijn motto. Hoe? Borst heeft twee plannen.
Ten eerste: breng de helpenden terug
Borst: 'Onslagen helpenden (niveau 1 en 2) in de ouderenzorg moeten weer in dienst worden genomen. Dat zijn er ettelijke duizenden. Ga op zoek naar hun namen en adressen en stuur eerst een bloemetje.'
Ten tweede: kies voor zij-instromers
In het verpleeghuis hoeven echt niet alleen maar verpleegkundigen te werken. Dat betoogt Borst, en dat geluid hoor je ondertussen uit meerdere hoeken opklinken. Hoeveel mensen die nu met een uitkering rondlopen, zouden niet als assistent of gastvrouw (of gastheer) in de zorg willen werken? En een steentje kunnen bijdragen? Ervaren verpleegkundigen en verzorgenden zien dat helemaal zitten, aldus Borst. 'Ogen op een woongroep op afdeling zijn net zo belangrijk als handen aan het bed. Onder leiding van een gediplomeerde zorgmedewerker houdt de helpende, de gastvrouw of de zorgassistent toezicht op een woongroep. Dat betekent koffie schenken, met een bewoner meelopen, koken, helpen bij het eten, een praatje maken, geruststellen, sfeer maken, aandacht geven en afleiding bieden.'
Zorghart
Het gaat niet om de opleiding die iemand heeft, het gaat erom dat iemand de juiste mentaliteit heeft. Een zorghart hebben, noemt Borst het. En een werkeloze trambestuurder, loodgieter, secretaresse of ict-manager kunnen zo'n zorghart nét zo goed hebben. Deskundigen hebben Borst bovendien verzekerd dat een training van twee weken voldoende is om onder toezicht van een gediplomeerde zorgmedewerker aan de slag te gaan. Het is een uitweg uit de werkloosheid. Een kans om weer zinvol bezig te zijn, voor duizenden die nu uitgerangeerd aan de kant staan, maar wel weer graag aan de slag willen.
En zo neemt Hugo Borst wéér het voortouw en roept hij het ministerie van VWS op - en iedereen die iets in de melk te brokkelen heeft - om aan de slag te gaan met creatieve, praktische oplossingen. Snelheid is geboden. Nu is de tijd om in actie te komen. De bal ligt bij de beleidsmakers, wat Borst betreft.
Wat vindt u? Bent u het eens met Hugo Borst? Is het een goed idee om werkelozen met hart voor de zorg als zij-instromers in de verpleeghuiszorg te laten werken?
Lees hier ons interview met Hugo Borst uit het blad
De extra investering van 2,1 miljard voor de verpleeghuiszorg betekent 435 miljoen per jaar. Op de 50Plusbeurs vroegen we mensen of dit in hun ogen genoeg is.
