Met een tijdmachine naar het Amsterdam van 1922

Met een tijdmachine terug naar Amsterdam in 1922. De beelden zijn misschien in zwart-wit, maar de werkelijkheid was dat natuurlijk niet. De Russische Denis Shiryaev wil laten zien hoe de wereld er toen uitzag als we beelden uit die tijd oppoetsen met onze huidige technologische mogelijkheden. 

Dat ziet er zo uit:

Shiryaev maakt ook video’s van andere steden, zoals Moskou (1896), New York (1911) en Parijs (1890). Hij benadrukt dat hij de beelden niet restaureert, maar kunstmatig bewerkt. 

Hoe werkt het? 

Eerst haalt hij de waas rondom bewegende personen of objecten weg met een speciaal programma. Zo wordt het beeld een stukje scherper. 

Daarna gebruikt Shiryaev een algoritme dat onbekende beelden voorspelt. Video’s van vroeger bestaan uit minder frames, wat het beeld laat haperen. Er moeten frames tussen en het algoritme kan ze aanvullen. Het zijn dus kunstmatige, nieuwe frames. Zo wordt het beeld ineens een stuk soepeler.

Vervolgens worden de beelden gedetailleerder gemaakt. Shiryaev heeft een eigen algoritme getraind om objecten te herkennen. Door bijvoorbeeld duizenden ramen door het algoritme te halen, herkent het programma alle ramen in de video. Die worden dan aangescherpt. Zo gaat het ook met deuren, huizen, straten en karren. Gezichten voegt Shiryaev handmatig toe met een ander programma.

Als laatste kleurt hij het beeld in. Met duizenden zwart-wit beelden heeft Shiryaev een systeem geprogrammeerd om te herkennen welke delen welke kleur nodig hebben. Gezichten, kleding en haar krijgen zo bijvoorbeeld een specifieke kleur toegewezen. Dit werkt nog niet perfect, zo is de Nederlandse vlag in de video van Amsterdam in bruintinten te zien, maar het onderscheid is er wel. Volgens Shiyaev gaan de ontwikkelingen van dit soort software zo snel, dat het binnenkort nog gedetailleerder zou kunnen.

Meer over Denis Shiryaev en zijn video's lees en bekijk je hier.