Voor onze ouders en grootouders was het de normaalste zaak van de wereld: broeken, jassen, overhemden en jurken maakte je zelf en als er iets kapot ging, dan had je geleerd hoe je dat kon repareren. Wat doet u met kapotte kledingstukken?
Met name onze moeders en grootmoeders wisten hoe je een sok moest stoppen, hoe je een gat in een broek repareerde en hoe je van een afgeschreven winterjas een prima pantalon maakte. Maar de tijden zijn veranderd. Kleding is relatief goedkoop geworden. Een gat in een sok die een paar euro heeft gekost? Veel mensen besparen zich de moeite en gooien de sokken weg.
Een knoop aanzetten lukt iedereen nog wel. Maar wie kan er nog een kapotte rits maken? Een doorgesleten elleboog repareren? Een gaatje in een t-shirt dicht maken, een sok stoppen of het elastiek in een pyjamabroek vervangen?
Wat doet u met kapotte kledingstukken? Stem en reageer!
Reactie toevoegen
Reacties
Ik naai bijna alles zelf, van me moeder geleerd. Koop vaak 2de hands kleren en maak er iets anders van. Heb 4 naaimachines, ( geen borduur machine). 2 overlock machines. Verstellen hoort daarbij. Tegenwoordig koop je rotzooi. Voor goedkoop. Het valt ook meteen uit elkaar na een keer wassen. Ik koop quality materials. Voorwassen en dan iets leuks maken.
Als een kapot kledingstuk gerepareerd kan worden doe ik dat zelf,
geeft voldoening dat je dat zelf kan en wil en beter tegen verspilling.
Nee, ik kan geen knopen meer aanzetten. Ik heb totaal geen gevoel meer in mijn vingertoppen. Probeer dan maar eens een naald vast te houden en nog een draad door de naald te krijgen. Dat lukt niet meer.
Mijn man moest vanaf ong 1995 zijn eigen knopen overal aanzetten. Toen kreeg ik een subarachnoïdale bloeding. Vrijwel geheel opgeknapt op sommige kleine dingen na. Ben er gelukkig na een operatie van ik heb begrepen ong 12 uur levend uit gekomen. Maar helaas knopen aanzetten lukt niet, een naald in mijn handen is ietwat overdreven gezegd, levensgevaarlijk. Trouwens net als bladzijden in een boek of krant omslaan is een hele heisa.