Iets voor een ander kunnen betekenen blijft belangrijk, ook voor iedereen die zelf afhankelijk is van intensieve zorg. Dat blijkt uit onderzoek. Geldt dat ook voor u?
Het is de conclusie van het proefschrift van geestelijk verzorger Peterjan van der Wal. Hij pleit voor een meer persoonsgerichte benadering in verpleeghuizen. "Geef meer aandacht voor iemands passie of leefplezier en biedt perspectieven", zegt hij. "Ook mensen die permanent van intensieve zorg afhankelijk zijn, willen iets voor een ander kunnen betekenen."
In het onderzoek van Van der Wal komen mensen aan het woord met fysieke beperkingen of een vorm van dementie. Zij vertellen wat voor hen het leven de moeite waard maakt en in hoeverre ze in staat blijken hun leven als waardevol te ervaren. Zo is het sociale netwerk vaak uitgebreider dan gedacht. Specifiek voor mensen met beginnende dementie betekent lotgenotencontact veel, omdat het de betekenis kan hebben van een 'levende relatie'. Ook vinden deze ouderen het belangrijk om iets te doen te hebben: van pure passie tot louter tijdverdrijf.
Vindt u het ook waardevol om iets voor iemand in uw omgeving te kunnen betekenen? Of hecht u daar minder waarde aan dan voorheen? Stem eens of oneens en laat onderaan een reactie achter.
Bron: Zorgvisie
