De 5 meest gestelde vragen over de zorgverzekering

1. Hoe kan ik mijn zorgverzekering opzeggen?
Het beste is eerst een nieuwe zorgverzekering te kiezen. De meeste mensen doen dat via internet. Eerst de premie berekenen en daarna op de button 'Stap nu over' of 'Afsluiten' klikken. Houd persoonlijke informatie, inclusief BSN-nummer, bij de hand. Het is gemakkelijk een persoon of meer personen toe te voegen als er familie meegaat naar de nieuwe verzekeraar. Wacht met opzeggen tot ook de aanvullende verzekering geaccepteerd is. Dat kan soms enkele dagen duren.

Sommige ziektekostenverzekeraars bieden een overstapservice aan. Maak daarvan gebruik, dan hoeft u de oude verzekering niet zelf op te zeggen. Biedt uw nieuwe verzekeraar een dergelijke service niet, dan moet u dat zelf vóór 1 januari doen. Op de polis kunt u vinden hoe u dat moet doen.

2. Ik heb een nieuwe zorgverzekering afgesloten. Kan ik deze nog afzeggen?
Als u een zorgverzekering hebt afgesloten, kunt u die binnen veertien dagen nog afzeggen. Na het ontvangen van het verzekeringsbewijs, heeft u nog twee weken de tijd deze terug te sturen. Vermeld op het verzekeringsbewijs wel duidelijk dat u toch geen interesse hebt en daarom de stukken terugstuurt.

3. Is het verstandig een tandarts verzekering af te sluiten?
Voor mensen met een slecht gebit kan het afsluiten van een tandartsverzekering verstandig zijn. Een zorgverzekeraar mag u echter weigeren voor een aanvullende (tandarts)verzekering en mag dus ook zelf de voorwaarden bepalen waarop u wordt toegelaten. Een voorwaarde kan een saneringsverklaring zijn. Dat is een verklaring van de tandarts die aangeeft dat er op een bepaalde datum geen 'achterstallig onderhoud' aan een gebit is. Soms werken verzekeraars met vragenlijsten over de toestand van het gebit. Ook bij het afsluiten van een tandartsverzekering kan het even duren voor u geaccepteerd bent.

4. Waarom moet ik sommige medicijnen zelf betalen?
Ziektekostenverzekeraars vergoeden zo veel mogelijk de goedkoopste geneesmiddelen. Dat zijn vaak merkloze medicijnen (generieke geneesmiddelen), die dezelfde werkzame stoffen bevatten als de oorspronkelijke merkartikelen. Als een patent van een geneesmiddel is afgelopen, mogen concurrenten het 'namaken'. Omdat deze bedrijven niet de hoge ontwikkelingskosten hebben gehad, kunnen ze het goedkoop op de markt brengen.

Zorgverzekeraars hebben medicijnen met dezelfde werking in groepen ondergebracht. Voor zo'n groep medicijnen hebben ze een maximale vergoeding vastgesteld. Voor een medicijn dat meer kost dan de maximale vergoeding, moeten de patiënten bijbetalen. Mensen die vasthouden aan het duurdere merkmedicijn, moeten dat geheel zelf betalen.

5. Wat is het verschil tussen een natura- en een restitutiepolis?
Veruit de meeste mensen kiezen een naturapolis, omdat die bijna altijd goedkoper is dan een restitutiepolis. De keuze tussen de twee polissen wordt wel belangrijker nu de zorgverzekeraars steeds meer afspraken maken met ziekenhuizen en artsen, over waar bepaalde behandelingen het beste en goedkoopste kunnen plaats vinden.

Patiënten met een naturapolis kunnen voor een medische behandeling zonder bijbetalen alleen terecht bij de door de verzekeraar geselecteerde ziekenhuizen. Kiezen ze voor een ander behandelcentrum, dan krijgen ze hun kosten niet geheel vergoed en moeten ze dus bijbetalen. Mensen met een restitutiepolis hebben meer keuzevrijheid. Maar ook zij lopen tegenwoordig risico te moeten bijbetalen als ze de voorkeur van hun verzekeraar negeren.