Kleinkinderen kunnen een bron van vreugde en geluk zijn. Zéker als ze graag bij oma en opa langskomen en je als grootouders intensief bij hun leven betrokken bent.
De grootouders van vandaag zijn allang niet meer de grootouders van pakweg vijftig jaar geleden. De levensverwachting is flink gestegen en dat betekent dat je, als het meezit, zeker een derde van het leven van je kleinkinderen kan meemaken. Van baby tot jongvolwassene. Kleinkinderen zijn zonnestraaltjes, ze maken het leven mooier. Bij elkaar in de buurt wonen, samen een spelletje spelen, oppassen, de logeerpartijen en het lichamelijk contact, het is allemaal vreugdevol. Des te verdrietiger is het, als het fout loopt in het contact. De kleinkinderen weinig zien (of helemaal niet zien) is een bron van verdriet voor grootouders.
Hoe is dat voor u?
Reactie toevoegen
Reacties
Door ruzie zien we onze oudste kleindochter wel maar haar jongere zusje niet ( deze is van een andere vader) onze dochter en haar nieuwe man weigeren dit .
Zoals steeds meer mensen hebben wij wel kinderen maar geen kleinkinderen. Dat is ook een realiteit waarvoor wij niet hebben gekozen, die we wel respecteren, het leven is niet maakbaar, accepteer en leef de mogelijkheden die je wel hebt.
Ik zie mijn kleinkinderen nagenoeg nooit fysiek. Omdat mijn zoon naar Australië is en een Australische vrouw ontmoet heeft. Hij is enigst kind. Ze hebben 4 kinderen. de eerste drie heb ik nog wel mogen ontmoeten zelfs een half jaar geweest maar de 4e is geboren in Corona tijd en daarna kan ik niet reizen ivm gezondheid. Mijn zoon is ook niet zo attent met bellen dus!!’ Ben er vaak verdrietig van’ maar ja! Vriendelijke groet lies
Ik mag ze al 8 jaar niet zien 😭
U helm dragen